Materiały powiązane z poszczególnymi sesjami Zjazdu, przygotowane przez organizatorów (oprac. P.M.) lub udostępnione przez czynnych uczestników.
I.
1. Prawo prywatne międzynarodowe w pierwszych polskich wypowiedziach doktryny, a przy tym – aktualne i dzisiaj – dylematy dotyczące łączników i kwestia ujednolicania prawa w skali międzypaństwej.
W rozbiorze zasad władzy sądowej cywilnej zewnętrznej zachodzą te główne pytania:
Czy i jak dalece taż władza rozciągać się może do czynności cudzoziemców z poddanymi krajowymi, zaszłych w kraju, lub zagranicą?
Czy w wymiarze sprawiedliwości w sporach między poddanymi i cudzoziemcami, lub między cudzoziemcami i cudzoziemcami w kraju przebywającymi, ustawy krajowe, czyli też zagraniczne, lub zasady prawa narodów, jakimi są: traktaty, konwencye, i t.p. zastosowane być mają?
Jakie służą środki prawne cudzoziemcowi, przeciw wyrokom zapadłym w kraju obcym, z obrazą ustaw krajowych i zagranicznych?
Czy i pod jakimi warunkami wyrok zagraniczny przeciw poddanemu krajowemu zapadły, upoważnionym być może do exekucyi, w kraju do którego poddany należy?
F. Słotwiński, O jurysdykcyi cywilnej zewnętrznej, Kraków 1838, s. 5-6
Ius gentium privatum, wedle którego oceniają się konflikta prawodawstw prywatnych u różnych narodów, czyli zasady stosowania praw cywilnych jednego kraju w kraju drugim.
L. Wrotnowski, O potrzebie kodexu międzynarodowego dla stosunków prywatnych, Warszawa 1868, s. 2
Podzielić można władzę sądową na wewnętrzną, której przedmiotem są działania poddanych krajowych; i na zewnętrzną, której przedmiotem są także działania cudzoziemców. Zasadą pierwszej władzy jest związek poddaństwa, oparty na umowie cywilnej wyraźnej lub dorozumianej; zasadą zaś drugiej władzy, nie jest ani nie może być umowa cywilna, a mianowicie poddaństwo, lecz tak zwane prawo ziemskie (jus territoriale), to jest prawo służące każdemu Rządowi, zabezpieczenia i utrzymania wszelkich praw publicznych i prywatnych, nie tylko przez poddanych stałych, ale i czasowych naruszonemi być mogących.
F. Słotwiński, O jurysdykcyi cywilnej zewnętrznej, Kraków 1838, s. 3-4
Porozumienie się na tem polu i ujednostajnienie tych zasad, jest rzeczą tem pożądańszą, że prawodawstwa różnych narodów pozostaną odmiennymi na bardzo długo, a być może i na zawsze.
L. Wrotnowski, O potrzebie kodexu międzynarodowego dla stosunków prywatnych, Warszawa 1868, s. 2
2. Zasoby online ukazujące rozwój prawa prywatnego międzynarodowego i międzynarodowego postępowania cywilnego w Polsce w I poł. XX w.